Wiebelkind

‘Wiebelkind’, of niet?

Steeds vaker hoor ik van ouders dat hun kind op school gezien word als een “Wiebelkind”. Zo word er vaker dan één eens gezegd ‘Zit eens stil’ of ‘Hou eens op met dat gefriemel’. Of krijgt het kind de stempel dat er sprake is van ADHD of een concentratiestoornis.

Bewegingen zijn niet fout!

De bewegingen en het friemelen die deze kinderen bedenken zijn NIET fout! Met dit wiebelen geeft een kind aan dat het onbewust te kort of te veel aan prikkels verwerkt. Zo zijn er wiebelkussens om onderprikkelde leerlingen actief te houden en zorgen voor extra alertheid en betere concentratie en zijn er gehoorbeschermers voor overprikkelde leerlingen. Kauwen, sabbelen of zuigen werkt activerend voor onderprikkelde leerlingen en dempend voor prikkelgevoelige. Beweging, zoals even de trap af- en oprennen, kan ervoor zorgen dat een wiebelkind wel een tijdje stil kan zitten.

Onder- of overprikkeling

Dat kinderen die over- of onderprikkelt zijn en dus wiebelen, friemelen of wegdromen, krijgen vaak een negatieve reactie van de juf of meester. Als kindercoach doet mij dat zeer. Het komt voor dat kinderen waar zo veel in zit, de hele tijd te horen krijgen dat ze te druk zijn, of juist te langzaam, of niet op willen letten. Ze worden vaak negatief benaderd, omdat de leerkracht informatie tekort komt. Terwijl elk kind het graag goed wil doen. Het moet bekender worden dat over- of onderprikkeld de oorzaak van dit gedrag kan zijn.